Autodesk Inventor to świetne narzędzie do modelowania CAD, jednak ze względu na obszar w jakim znajduje zastosowanie oraz przez ilość funkcjonalności, które dokładane są do niego z każdą nową wersją nie możemy oczekiwać by był on niezawodny.

Poniżej przedstawiamy naszą drugą część dziesiątki najbardziej niedopracowanych funkcjonalności w oprogramowaniu Autodesk Inventor, których w przeciwieństwie do pierwszej piątki nie da się w tak prosty sposób obejść:

Części wirtualne w złożeniu – jedną z bardziej istotnych funkcji, która odróżnia Autodesk Inventor od innych programów do modelowania CAD jest sposób tworzenia i osadzania części w zespole. Każdy komponent umieszczony w zespole posiada swój własny, osobny plik (dla części .ipt, dla podzespołów .iam). Użytkownik nie ma możliwości wstawienia do zespołu części, która nie posiadałaby owego pliku i byłaby w całości zdefiniowana w zespole (jest to niezbędne nawet do późniejszego użycia Express Mode). Wyjątkiem są części wirtualne, które w Autodesk Inventor nie posiadają geometrii, więc niemożliwe jest ich modelowanie.

Opcja ta zmusza nas do pracy na zewnętrznych plikach, co wymusza poprawną konfigurację projektu oraz ostrożność w zarządzaniu danymi. Z tego powodu nasz zespół to nie tylko jeden plik, a tak naprawdę cały komplet części i podzespołów niezbędnych do jego prawidłowego działania. Są też zalety takiego podejścia – pozwala to na ponowne wykorzystywanie plików w wielu złożeniach bez konieczności wykonywania żadnych dodatkowych działań.

Ustawienia projektu dotyczące plików bibliotecznych – w przypadku domyślnych ustawień położenia plików części importowanych z biblioteki Content Center użytkownik musi wiedzieć, że domyślnie są one zapisywane w folderach znajdujących się głęboko w dokumentach użytkownika. W przypadku tworzenia nowego projektu domyślna ścieżka do plików części importowanych z biblioteki jest taka sama i nie jest w żaden sposób powiązana z obszarem roboczym. Na podobnej zasadzie działają również pozostałe biblioteki.

Aby uniknąć mieszania plików z różnych projektów, powinniśmy umiejętnie konfigurować projekty zwracając uwagę na położenia bibliotek w stosunku do obszaru roboczego. Oczywiście w celu uniknięcia tego typu problemów możemy wdrożyć środowisko PDM.

  Automatyczny zapis – jedna z podstawowych opcji, która wciąż nie jest dostępna w Autodesk Inventor. Jeżeli nie mamy nawyku zapisywania projektu z częstotliwością 2 razy na minutę (co sami gorąco polecamy), a pracujemy na urządzeniu, które już wcześniej wykazywało symptomy niestabilności, niejednokrotnie możemy stracić nawet kilka godzin naszej pracy. Wielu użytkownikom brak tej możliwości cały czas doskwiera. Domyślny, dostępny od razu po zainstalowaniu programu automatyczny zapis z możliwością jego konfigurowania w zależności od wielkości plików, na których pracujemy to pobożne życzenie większości z nas.

Na szczęście w tym przypadku z pomocą użytkownikowi przychodzi platforma z aplikacjami firm trzecich – Autodesk App Manager (dawne Xchange Apps), gdzie za około 1 dolara znajdziemy dodatek Auto Save. Ta mała aplikacja (jak i kilka innych jej podobnych) pozwoli nam ustawić opcje automatycznego zapisu w dokładnie taki sposób, jak chcemy, żeby działała.

Skróty klawiszowe – przypisywać je możemy jedynie dla polecań wyszczególnionych w spisie stworzonym przez Autodesk Inventor. W liście znajduje się większość funkcjonalności programu, jednak niestety nie ma ich tam wszystkich. Dlatego, jeżeli korzystamy często z opcji, które na tej liście nie widnieją, możemy zapomnieć o ułatwieniu sobie w ten sposób pracy. Dodatkowo, jak na złość, program niekiedy sam potrafi zmienić tryb działania na wieloznakowe aliasy poleceń, przez co wszystkie skróty przestają działać (włącza się tryb pracy na aliasach analogicznie jak w AutoCAD).

Na pocieszenie – zawsze warto sprawdzić, czy w przypadku polecenia dla którego nie możemy przypisać skrótu klawiszowego, nie jest ono dostępne np. w zakładce Menu Znakowe i nie możemy używać go z poziomu gestów.

Edytor stylów i standardów – narzędzie, które wydawać by się mogło pozwala nam na personalizację naszych rysunków, tak naprawdę nie jest ani intuicyjne, ani łatwe w obsłudze. O ile jakakolwiek zmiana w edytorze sama w sobie nie stwarza problemów, to najczęściej po jej wprowadzeniu początkujący użytkownik orientuje się, że tyczy się ona tylko pojedynczego pliku dokumentacji. Natomiast od momentu, w którym już nauczymy się zapisywać zmiany globalnie, przy każdym uruchomieniu danego szablonu, irytować nas będą ostrzeżenia mówiące o ingerencji w domyślne standardy i ich niezgodności.

Aby temu zapobiec należy zmiany przeprowadzać na poziomie edytora globalnego i jednocześnie dbać o aktualizację szablonów, co nie jest już tak łatwym zadaniem.

  Jest sporo niedociągnięć w Autodesk Inventor, ale nie istnieją programy doskonałe. Pomimo wielu niedoskonałości, z którymi spotykamy się na co dzień podczas pracy w Autodesk Inventor, jest on wciąż Naszym ulubionym oprogramowaniem typu CAD, a wszystkie ułomności programu zawsze możemy obejść innymi funkcjonalnościami oferowanymi przez Autodesk Inventor.

inventorrządzi

Sprawdź też Top10-część I.